Joanna Wesseling
Relaties, de beste leerschool voor jezelf
Mijn eigen verhaal begint in Portugal als oudste van een eeneiige tweeling. Als kind van ouders die elkaar ontmoetten in een sekte wilde ik vooral graag vrij zijn. Tegelijk wilde ik alles onder controle houden. Dat was inderdaad geen gemakkelijke combinatie.
Net als in de meeste verhalen liep mijn levensverhaal heel anders dan ik plande. Vrijheid bleek iets heel anders te zijn voor mij dan ik voor ogen had. En de sekte bleek meer invloed op me te hebben dan ik me had kunnen voorstellen.
Als student was ik zo betrokken met anderen dat ik juist daarom besloot niet ‘met mensen’ te gaan werken. Ik stopte met mijn studie aan de Universiteit voor Humanistiek en studeerde regie documentaire aan de filmacademie in Amsterdam. Ik had mijn eigen videoproductie-bedrijf en produceerde en regisseerde video’s. Hoe heerlijk ik het ook vond om met een kleine crew op pad te gaan om verhalen vast te leggen, ik zat nog niet echt op mijn plek.
Het duurde best een tijd voordat ik ging doen waar ik echt blij van word. Net als veel mensen had ik daar een crisis voor nodig, mijn zoontje werd heel ziek geboren en ik raakte overspannen op mijn werk. Mijn persoonlijke ontwikkeling raakte juist in een stroomversnelling, ik begon mijn patronen in te zien en te veranderen. Prachtig vond ik dat. Toen mijn zoontje beter was begon ik aan opleidingen in opstellingen en coaching en sindsdien is dat mijn grote passie.
En zo leerde ik ook steeds meer in de liefde begrenzing waarderen. Hoe belangrijk dat eigenlijk is, om je eigen leven en eigen kaders te hebben en van daaruit de ander echt te ontmoeten. Ik werd meer regisseur van mijn eigen leven.
Bijzonder vond ik om te ervaren hoe mijn binnenwereld de buitenwereld en mijn relaties kleurde. Hoe meer ik bij mezelf was hoe meer ik juist kon verbinden. En ook wat er bijvoorbeeld veranderde in mijn leven toen ik kwetsbaarder leerde zijn.
Begeleiding door mij
Uiteindelijk wilde ik de ander toch het liefst ontmoeten zonder camera. Ik vind het mooi om te zien dat ik mijn ervaringen, misschien wel juist de meest pijnlijke, gebruik in het werken met relaties. Ik herken het verlangen, de valkuilen en ik leer de ander nu om meer regie te krijgen over alle gevoelens en tegenstellingen in zichzelf.
De verbinding die ik zo van thuis ken neem ik vol mee in mijn werk. En het gerichte waarnemen dat ik professioneel leerde ook. Zo heb ik een sterke professionele intuïtie die dienstbaar is aan het proces. Ik geloof dat het meest zinvol is om vooral op de diepere lagen te werken. Je ziet hoe gedrag dan gaandeweg ‘als vanzelf’ verandert. Als er meer rust komt in jezelf en in je eigen systeem kom je ook iets anders tegen in contact met de ander.
Inmiddels kan ik tot mijn verrassing zeggen dat ik de grote liefde gevonden heb, die diepe verbinding waar ik ooit zo naar zocht. We vormen een samengesteld gezin met drie kinderen. En dat samengestelde geeft weer zijn eigen uitdagingen. Zo blijven we altijd leren.